İncelediğimde ölmediğini,yavaşta olsa hareket ettiğini gördüm. Kovan içine bıraktım. Birkaç arı gelip kontrol etti.Ama anaya sahiplik etmediler..Kovanı incelediğimde ana memesi hazırladıklarını gördüm.. Bende anayı imha etmek zorunda kaldım..
Ölen ana eylüy ayında çıkmış bir anaydı.. Bu yıl ümit bağladığım kovanlardan biriydi ama son yirmi gündür kovanda ilerleme yoktu..
Demekki yumurtlamasından hoşnut olmayan kovan içi personel onu kapı dışına atmışlardı..
Gözlemlerimi sürdürürken Temel arkadaştan bir telefon daha geldi.."benim arı yine oğul atmış,yetiş." diyordu. Ama oraya vardığımızda meraklı bir komşu oğulu daldan indirmişti. Bu dal geçen haftaki oğulun konduğu fındık dalıydı.Oğulu sepete almıştı. Bende kovana aktarım yaptım..
Ama tekrar arının bir kısmı fındık dalına sardı.. Bir iki silkelemeden sonra oğulu toparladık..Kovanları incelediğimde 24 nisanda oğul atan koliniden çıktığını anladım.
Ana arının kovan önündeki durumu...
Bu da yeni dikilen memelerden ikisi.
Kovana koyduğum anayı inceleyen işçi arılar...
İkinci oğul!! Aslında bu üçüncü oğul olmalı.Zira başoğul kaçmıştı...
( Bu arada fındıklarda görülmeye başladılar.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder