24 Nisan 2008 Perşembe

NEREDEYİZ

Sevgili günlük,
Uzun bir süredir,
seni ihmal ettim.
Sanmaki unuttum.
Sadece üstat arıcıları izlemekten
başım döndü...
Onların arıcılık üzerine
yaptığı hizmetler karşısında
dilim tutuldu...
Tüm arıcı arkadaşlar
arılarıyla çoşarken
baharın çoşkusuyla
şahlanmış küheylan gibi
benim arılar
Anadolunun Karakaçanı gibi ilerliyordu...
belki de ezikliğim bundandı
ve de suskunluğum...

Evet sevgili günlük,
arılarım bir süre mum kurdu ile savaşım verdiler.
nedenini çözemedim,
ama zamanla
kurt( yada güve) kayıp oldu.

Kışa 24 kovan ile girmiştim,
iki kovanda ana kaybı oldu,
anasız kovanı diğer kovanlarla birleştirdim.

Nisan ayında kovanlar yavaşta olsa gelişme gösteriyordu ki,
bu kez de tezenkür balı başımıza musallat oldu...

Daha bunun arı kuşu ve
fındık ilacı var..

Durmak yok! direne direne kazanacağız....

Hiç yorum yok: